دسته فیوژن ساده یدک دار

شرکت و برند ژیلت از اواخر قرن نوزدهم سرچشمه گرفت، زمانی که King Camp Gillette فروشنده و مخترع، ایده یک تیغ ایمنی که از تیغه‌های یکبار مصرف استفاده می‌کرد را مطرح کرد. تیغ‌های اصلاح در آن زمان اساساً همان تیغ‌های تاشوی سلمانی بودند که تیغه باید قبل از هر اصلاح تیز می‌شد.

اختراع ژیلت الهام گرفته از مربی او William Painter در شرکت Crown Cork & amp; Seal بود، کسی که ابداع‌کننده «تشتک بطری» شناخته می‌شود. William Painter ژیلت را تشویق کرد تا چیزی بیاورد که مانند تشتک پس از استفاده دور انداخته شود.

در حالی که ژیلت در سال ۱۸۹۵ این ایده را مطرح کرد، توسعه این مفهوم به یک مدل کاری و نقشه‌هایی که می‌توانست به اداره ثبت اختراع ارسال شود، شش سال طول کشید. ژیلت در یافتن کسی که قادر به توسعه روشی برای تولید تیغه‌ها از ورق فولادی نازک باشد مشکل داشت، اما سرانجام ویلیام امری نیکرسون، فارغ‌التحصیل MIT با مدرک شیمی را پیدا کرد.

ژیلت و دیگر اعضای این پروژه، شرکت آمریکایی تیغ ایمنی را در ۲۸ سپتامبر ۱۹۰۱ تأسیس کردند. این شرکت در تأمین بودجه با مشکلاتی روبرو بود تا اینکه جان جویس، دوست قدیمی ژیلت، مبلغ لازم را برای شروع تولید شرکت سرمایه‌گذاری کرد. تولید به آرامی در سال ۱۹۰۳ آغاز شد. در اولین سال فعالیت خود، این شرکت ۵۱ دسته تیغ و ۱۶۸ تیغ فروخته بود، اما در سال دوم فروش به ۹۰٬۸۸۴ دسته و ۱۲۳٬۶۴۸ تیغ افزایش یافت. این شرکت در سال ۱۹۰۴ به شرکت تیغ ایمنی ژیلت تغییر نام داد و به سرعت شروع به گسترش در خارج از ایالات متحده کرد. در سال ۱۹۰۵ این شرکت یک دفتر فروش در لندن و یک کارخانه تولید تیغه در پاریس افتتاح کرد و تا سال ۱۹۰۶ ژیلت یک کارخانه تیغه در کانادا، یک عملیات فروش در مکزیک و یک شبکه توزیع اروپایی داشت که در بسیاری از کشورها از جمله روسیه به فروش می‌رسید.

دهه ۱۹۲۰ و جنگ جهانی اول

با توجه به استراتژی قیمت‌گذاری حساب شده، فروش شرکت ژیلت Safety Razor از سال ۱۹۰۸ تا ۱۹۱۶ با سرعت متوسطی رشد کرد. تیغ‌های یکبار مصرف هنوز یک محصول واقعی در بازار انبوه نبودند و آرایشگاه‌ها اصلاح خود را با همان تیغ قدیمی ادامه می‌دادند. در ایالات متحده آن روزها داشتن ته‌ریش غیر معمول نبود اما زمانی که ایالات متحده در سال ۱۹۱۷ علیه قدرت‌های مرکزی اعلام جنگ کرد، این وضعیت تغییر کرد. مقررات نظامی هر سرباز را ملزم می‌کرد که کیت اصلاح خود را تهیه کند، و کیت جمع‌وجور ژیلت با تیغه‌های یکبار مصرف از رقبایی که پیش از اصلاح تیغ‌های آن‌ها نیاز به تیز کردن داشتند، پیشی گرفت. ژیلت تیغ خود را با طراحی یک جعبه نظامی که با نشان‌های ارتش و نیروی دریایی ایالات متحده تزئین شده بود به بازار عرضه کرد و در سال ۱۹۱۷ این شرکت ۱٫۱ میلیون تیغ به فروش رساند.

در سال ۱۹۱۸، ارتش ایالات متحده شروع به صدور کیت اصلاح ژیلت برای هر نظامی آمریکایی کرد. فروش ژیلت به ۳٫۵ میلیون دسته تیغ و ۳۲ میلیون تیغ افزایش یافت. در نتیجه، میلیون‌ها نیروی نظامی به اصلاح روزانه با استفاده از تیغ ژیلت عادت کردند. پس از جنگ، ژیلت از آن در بازاریابی داخلی خود استفاده کرد و تبلیغ برای تقویت عادت به دست آمده در طول جنگ را آغاز کرد.

حق اختراع اولیه ژیلت در نوامبر ۱۹۲۱ منقضی می‌شد و برای اینکه از رقابت‌های آتی جلوتر بماند، این شرکت در بهار ۱۹۲۱ تیغ جدید بهبود یافته ژیلت را معرفی کرد و به ساختار قیمت گذاری تیغ روی آورد که این شرکت امروزه به آن معروف است.

در حالی که ریش‌تراش جدید بهبود یافته به قیمت ۵ دلار (معادل ۷۶ دلار در سال ۲۰۲۱) فروخته شد (قیمت فروش تیغ قبلی) ریش‌تراش اصلی به نوع قدیمی تغییر نام داد و در بسته‌بندی ارزان‌قیمت به‌عنوان "Brownies" به قیمت ۱ دلار (معادل ۱۵ دلار در سال ۲۰۲۱ فروخته شد). در حالی که برخی از مدل‌های Old Type هنوز در انواع بسته‌بندی با قیمت متوسط ۳٫۵۰ دلار فروخته می‌شدند. از سال ۱۹۱۷ تا ۱۹۲۵، فروش واحد ژیلت ۱۰ برابر شد. این شرکت همچنین بلافاصله پس از جنگ با افتتاح یک کارخانه تولیدی در Slough، در نزدیکی لندن، برای ساخت ریش‌تراش‌های New Improved، و راه‌اندازی ده‌ها دفتر و شرکت تابعه در اروپا و سایر نقاط جهان، فعالیت‌های خود را در خارج از کشور گسترش داد.

ژیلت در پایان دهه ۱۹۲۰ با شکست مواجه شد زیرا رقیب آن AutoStrop از نقض حق اختراع شکایت کرد. این پرونده از دادگاه خارج شد و ژیلت موافقت کرد که AutoStrop را برای ۳۱۰٬۰۰۰ سهم بدون حق رای خریداری کند. با این حال، قبل از این که معامله انجام شود، در یک حسابرسی مشخص شد که Gillette فروش و سود خود را در طول یک دوره پنج ساله ۱۲ میلیون دلار اعلام کرده و اعطای پاداش به مدیران اجرایی خود را براساس این اعداد به دست آورده است. با این حال AutoStrop با این خرید موافقت کرد اما در عوض مقدار زیادی سهام ترجیحی با حقوق رای خواست. این ادغام در ۱۶ اکتبر ۱۹۳۰ اعلام شد و به Henry Gaisman صاحب AutoStrop اجازه اعمال نظر بر ژیلت را می‌داد.